Drie keer is scheepsrecht. Vandaar dat ik eindelijk aan de start sta van de VechtdalTrail. Twee jaar geleden kwam de Mitic ertussen, in 2018 de Gran Trail Courmayeur en voorbereidende vakantie in de Chablais. Voor 2019 is het mijn eerste geplande loop. Dat wil zeggen, toen ik vorig jaar voor de tweede keer verstek moest laten gaan, vroeg ik Bertus […]
Je moet wel serieus een hekel aan jezelf hebben als je vrijwillig meedoet aan een ‘last man standing’-evenement. Net zolang met z’n allen hetzelfde rondje rennen tot er nog maar één persoon over is. Zo ongeveer de antithese van trailrunning: geen variatie, geen avontuur, geen ontdekkingsreis. Altijd maar dezelfde omgeving, hooguit het weer en de dag-nacht-cyclus die het verschil maken. […]
Zes jaar geleden was de Veluwezoomtrail 2013 mijn eerste uitstap naar het ultrawereldje. Groen als gras vroeg ik me bij de start af of ik hier wel thuis hoorde. De andere deelnemers zagen er zo fit en afgetraind uit, voorzien van de meest uiteenlopende schoenen, kleding en uitrusting. Kom ik aan met een jaartje marathonervaring en één echte trail in […]
Den Helder, 7 januari 2018, 02:30 uur Liefje, help me volgende keer herinneren dat ik dit nooit meer doe. Linda kijkt me meewarig aan. Geloof je het zelf, lijken haar ogen te zeggen Ze heeft wel een punt. Niemand dwong me om me in te schrijven voor deze tocht. De Duinhopper. Een krankzinnig idee van Maarten en Marek. Dik 200 […]
In 2016 zochten Pim en ik een zware 50k als opstap naar de Zugspitz en Eiger Ultra. Ons oog viel op de Transylvania. Ruige natuur, flink wat hoogteverschil, uitstekende organisatie en weer eens wat anders dan de Alpen. Het bleek een schot in de roos, zowel qua beleving als qua voorbereiding op de rest van het jaar. We beloofden onszelf […]
Vijf jaar geleden, in 2014, liep ik tijdens Limburgs Zwaarste mijn eerste 100 km. In 2016 vormde de tiende editie van deze loop tevens de laatste. Daar had ik flink de balen van. In 2015 kon ik wegens een blessure niet meedoen en in 2016 viel Limburgs Zwaarste in het weekend voor mijn eerste PGTA. Leek me toen nog onverstandig […]
Mijn verslag van het Helipad vorig jaar lijkt niet heel positief als je hem nu terugleest. Dat had niks te maken met de organisatie, de route of de fantastische vrijwilligers, maar alles met de afstand. Het duurde even voordat ik daarachter was. 146 km, hoe ver het ook klinkt, is een beetje een meh-afstand. Tuurlijk, meer dan 100 km is […]
Wow! Alweer de vierde keer. Net zo vaak als de TransAlpine Run. Maar waar ik de TAR elk jaar minder leuk vond, kijk ik steeds reikhalzender uit naar de volgende PGTA. Deels omdat dit evenement van Carlos Sá beter bij mij past qua kleinschaligheid, beleving en omgeving, deels omdat Linda en ik door de jaren heen een steeds hechtere band […]
About a year ago, I had gotten it in my head to run a 100k, wanting to see if I could do it – I thought I could. The first attempt, at Courmayeur in July 2018, failed because of a thunderstorm at 2800m altitude, leading to an adrenaline rush and the extreme fatigue that followed after fleeing down the mountain […]
Dat Nederland ook voor de ultraveelvraat nog ruim voldoende te bieden heeft, blijkt wel uit een evenement als Ridders van Kuinre. Opgezet door Johan Wander, bekend van de Dinah Might Ultra Run, is dit een trailrun van 30 mijl door een prachtig stukje Noordoostpolder. Zelf was ik er nooit opgekomen, maar gelukkig had Sandra Medendorp mij geattendeerd op deze loop. […]
